Nasz park jest dosyć spory, a ja w dniach zwiększonej dyscypilny przemierzam go truchtem. Co rano, potem kąpiel i do roboty czyli szukania tejże. Aleje są na szczęście zacienione, a olbrzymie pola zieleni po deszczu bywają podmokłe, o czym przekonałam się po sporej burzy, kiedy to postanowiłam pójść sobie na skróty. Nigdy więcej. Mamy tu też wielki padok z błockiem, nie widziałam żeby ktokolwiek go używał, ale może w weekendy się zdarza. Na pewno trawniki są używane przez graczy krykieta i bejsbolistów, zresztą trzeba gdzieś rezerwować miejsce, żeby sobie pograć.
Jest też kilka pawilonów, jakieś szalety i kiosk, które chyba właśnie mają zamiar remontować, bo w piątek rozstawiali nasze swojskie toytoyki i grodzili teren. Jest też jakiś obiekt mieszczący restaurację i chyba przedszkole. Place zabaw mamy dwa - jeden dla dzieci małych, chyba 2-3 letnich i drugi dla młodzieży szkolnej. Opisuję to wszystko, bo wydaje mi się, że w projektowaniu terenów zielonych przyjdzie Polsce gonić Australię jeszcze jakiś czas...Plac zabaw dla maluchów jest wg mnie po prostu genialny, a na dowód zamieszczę kilka zdjęć.
Dla dorosłych i biegaczy park też ma kilka użytecznych parkowych rozwiązań - stoły i ławy do piknikowania zgrupowane ze stołami do barbecue. Wystarczy przycisnąć guzik 6 sekund, by stalowa tacka zaczęła się podgrzewać, a nasze kiełbaski czy szaszłyki przypiekać. W pobliżu zwykle znajduje się ujęcie wody - i to pitnej - po skończeniu używania wystarczy wylać trochę wody na barbecue i lekko przetrzeć, żeby oczyścić powierzchnię dla kolejnych użytkowników. Ujęcia wody są zresztą na każdym zakończeniu alejki, więc spragniony biegacz może uzupełnić płyny praktycznie w dowolnym momencie. Czasem przy takim ujęciu jest położony spory kamień - przy placu zabaw na przykład - żeby dzieciaki też mogły się napić. A przy jednym zauważyłam miskę dla psa. Niby proste, ale kto w Rzeczpospolitej by na to wpadł, że woda może nieraz uratować komuś życie lub przynajmniej pozwoli uniknąć podłączenia do kroplówki po intensywnym wysiłku? W Australii sportowi zawsze towarzyszy woda. Dla każdego, za darmo, w dowolnej ilości.
Kosze na śmieci to osobny temat. Przeważnie mamy ich trzy rodzaje - na śmieci segregowalne, na śmieci zwykłe i na psie kupki z dołączonym plikiem plastikowych torebek. Kara za pupila może być bolesna - 200 dolarów. Każdy więc skrzętnie zbiera po swoim psie,a park pachnie zielenią i liśćmi.Ptaki to osobny temat, sporo tu tego towarzystwa. Jestem w stanie zaryzykować stwierdzenie, że polskie słowiki przy tutejszych srokach, drozdach i szpakach mogą się schować pod ziemię. Jak nie wierzycie posłuchajcie tego sroczego śpiewania. Nieźle daje też majna brunatna, trochę się natrudziłam, żeby rozszyfrować co to za gatunek, ale oto proszę: majna w akcji.
No to teraz moje zdjęcia:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz